SEVGİ DEYİP GEÇMEYELİM NE AZILI HASTALIKLARA ŞİFADIR
Ne demiştik?
Ağacın dalındaki çiçek, çiçekteki arının verdiği sevgiden, yapraklarını seviyor, sevmiyor diye saydığımız günden beri sevginin uçsuz bucaksız olduğunu öğrenmişiz.
Çayın demidir belki de yıllar geçtikçe ne denli canlı ve özel olduğu gerçeği. Öyle ki sevgi bir dile, bir göze, yüreğe dokunan, ona hayat verendir.
Sevmek demişken önce kendimi, bizleri can güzellik vereni. Akabinde tüm yaratılmış canlı cansız varlıkları çünkü anlamı derin derdi büyük olan sevgi. İnsan sevginin gücünü bildi mi o vakit kıymetinin sonsuz olduğunu anlayacaktır. Sevgi fedakârlık, emek, sadakattir. Öğrenecek ve öğreneceğiz, çünkü emeğin meyvesi tadına doyulmaz, aşılmaz sevgi olduğunu katettiğimiz yolun sonunda göreceğiz.
İnsan sevdi mi; mavi sarı, sarı yeşil, kara beyaz, olur yerine bağlanır. Nedeni; eksikliği tam yapan yerinden görürüz. İşte sevgiyi yazmak, anlatmak, yaşamaktan daha zordur esasen öyle güçlü ki karşımdaki, yanımızdaki az ötedeki hatta mesafeler zıt olduğu kişilere bile sevgi besleriz.
Öyle değil mi? Çünkü sevecek bir yüz, bir tavır, bir göz, bir gönül buluruz. Eksiği tam yapmak sevgiden geçer. Sevgi deyip geçmeyin, geçmeyelim. En azılı hastalıkları, sakat kalpleri iyileştiren şifadır içimizdeki olan. Yeter ki sevgi pınarlarını açalım canlandıralım. Sevgi dokunmaktır dile getirmektir.
Sevgi yedirmektir. Ağacın yeşili, çiçeğin kokusu, insanın bakması sevgi ile olur. Günün güzel geçmesi bile sevginin çokluğundandır… Tüm hücreleri ile sevgiyi bilenler hep diridir. Kalbimizi sevgi ile abdest aldıralım o zaman her yer cennet olacak yeşil yerinden… Sevgi dedik canım okuyucularım yaşamak kadar dile getirmekte önemli. Sevdiklerimize, eşimize, arkadaşlarımıza, annemize, babamıza, dostumuza, çocuğumuza, kedimize, çiçeğimize seni seviyorum demekten kendimizi mahrum bırakmayalım.
Geç kalınmış sevgi kocaman bir yaşama mal olabilir. Her şeyden önemlisi önce kendimizi sevelim. O vakit yaşatmanın ve söylemenin de değeri paha biçilemez olacaktır. Bildiğim bir gerçek varsa neye meyilli isek yolumuz öyle devam eder. Ben siz değerli okuyucularımla aramıza sevgiden bir köprü inşa etmek istiyorum.
Talibim, umarım sizlerde köprüme sevgi taşlarını koyarsınız. Ben Birsen Kaya olarak bir sonraki yazımda buluşmak ümidi ile huzurla kalın.
İstanbul Gazetem
